Cigarettes After Sex

     

     Ήταν ένα παράξενο πρωινό, ο τρόπος που ανακάτευε νευρικά τον καφέ της, το σπάσιμο των δαχτύλων της. Όλα αυτά που όφειλα να μην παρατηρώ, είχαν κάτι αλλόκοτο. Το μαύρο της σουτιέν διαγραφόταν μέσα από το λευκό της πουκάμισο και η φούστα της τόνιζε τις καμπύλες της. Ήταν πιο όμορφη από ότι συνήθως, αλλά είχε κάτι σκοτεινό, φαινόταν απ'το σπασμένο παράθυρο των ματιών της. Δεν ρώτησα, δεν μπορούσα να ρωτήσω. Από τότε που έπιασε δουλειά στο ίδιο γραφείο με εμένα, όλα άλλαξαν. Μου μιλούσε τυπικά, σαν να μην υπήρχα. Με κοιτούσε και ήταν λες και το βλέμμα της με διαπερνούσε. Λες και ήμουν διάφανος, αδιάφορος.

     Αλλά όλα αυτά όφειλα να μην τα παρατηρώ. Στο κάτω κάτω ποιος άντρας προσέχει μια αλλαγή στα μαλλιά; Ένα καινούριο άρωμα; Ένα "σπάσιμο" στο βλέμμα;

****************************************************************

I'm gonna feel every feelin' in the book tonight

Fuck the hurt

Fuck the pain

Fuck the panic

Fuck the hate

I'm gonna feel every feelin' in the book tonight

And only love & happiness will remain

****************************************************************

     Όταν την πρωτογνώρισα μου θύμιζε άνεμο. Θα μπορούσα να δώσω τ' όνομά της σε έναν όπως το Μελτέμι ή τον Ζέφυρο. Άλλοτε την ένιωθες σαν χάδι στο πρόσωπο ή σαν να περπατάς ξυπόλητος σε βαμβάκι κι άλλοτε σήκωνε φουρτούνες ρίχνοντας το σκοτάδι της σ' ολάκερη τη θάλασσα, που θέριευε καταπίνοντας ότι βρεθεί μπροστά της.

     Τη στιγμή που ακούμπησε το βλέμμα της πάνω μου και χαμογέλασε, ανατρίχιασε ως και η σκέψη μου. Ήταν από κείνες της γυναίκες που επάξια μπαίνουν στα τρία μέγιστα κακά του κόσμου "πυρ, γυνή και θάλασσα". Αλλότρια από κάθετί κοινό.

     Και ναι! Φοβήθηκα!Εσύ δε θα φοβόσουν; Κρύφτηκα πίσω από καριέρες και "δεν ξέρω τι θέλω". Αντρίκια πράγματα. Όχι συναισθηματισμούς και αηδίες. Δεν ήμουν εγώ για φρου φρου και έρωτες.Στο κάτω κάτω, καθετί παρά έρωτα αναζητούσε. Νόμιζε ότι θα με κάνει άλλο ένα παιχνιδάκι στη συλλογή της.

     Μια μάχη δίχως όρους, με λογοπαίγνια και γρίφους, ματιές και υπονοούμενα είχε αρχίσει χωρίς να το καταλάβω. Άλλες φορές με εξαγρίωνε και άλλες με έκανε να χαμογελώ, χωρίς να το ελέγχω. Με προκαλούσε και με εκνεύριζε ταυτόχρονα. Τη μια στιγμή ήθελα να την κρατάω συνέχεια αγκαλιά και την άλλη να την αρχίσω στα χαστούκια. Μέχρι εκείνο το βράδυ...

"Αλήθεια, ξέρεις τι θέλεις;" Μου πέταξε στα μούτρα, ενώ ξάπλωνε γυμνή δίπλα μου.

Ανασηκώθηκα. Άναψα ένα τσιγάρο. Τράβηξα μια γερή τζούρα.

"Τι ψάχνεις τώρα;"

"Τίποτα. Όλα καλά." Άρχισε να ντύνεται.

"Δηλαδή εσύ ξέρεις;"

"Τώρα για σένα μιλάμε." Η γλώσσα της σπαρταρούσε ειρωνεία. 

Ήθελα να της πω να μείνει.

Ήθελα να τη σταματήσω.

Να την βουτήξω και...

"Γιατί τα γαμάς όλα έτσι, κάθε φορά;"

"Καλό βραδυ." Άφησε την πόρτα να κλείσει απαλά πίσω της.

****************************************************************

You walk like a dream and you make like you're Queen of the action

You're using every trick in the book, the way that you look
You're really something to see
You cheat and you lie to impress any guy that you fancy
But don't you know I'm out of my mind?
So give me a sign
And help to ease the pain inside me
Baby, love really hurts without you

*************************************************************************

     Γυναίκες σκέφτηκα. Δεν ξέρουν τι θέλουν και κατηγορούν εμάς. Δε θα της ξανατηλεφωνούσα. Ήταν τελεσίδικο. Ο καιρός περνούσε. Με προσπερνούσε. Ξεχνάς. Πολλές φορές και ότι ζεις ακόμη.

      Μια μέρα που έμοιαζε με όλες τις άλλες, μπήκε στο γραφείο μαζί με το αφεντικό μου.

"Παιδιά να σας συστήσω τη Χαρά! Θέλω να της δείξετε τα βασικά και να μου την προσέχετε." Γέλασε χαλαρά και μουρμούρισαν κάτι μεταξύ τους.

        Κόντεψα να εκραγώ. Τι δουλειά είχε αυτή στο γραφείο μου; Και τι σχέση έχει με το αφεντικό μου; Τι σκατά ήθελε; Να με ανακατέψει πάλι; Σηκώθηκα ενώ μιλούσαν ακόμα και εξαφανίστηκα στην τουαλέτα. Έριχνα νερό στο προσωπό μου για να καλμάρω. Βγαίνοντας έπεσα σχεδόν επάνω της.

"Καλώς μας ήρθες. Πώς ήταν αυτό το ξαφνικό;"

"Σταμάτησε η χρηματοδότηση στο πρόγραμμα που ήμουν, οπότε ψαχνόμουν για κάτι καινούριο. Ο ξάδερφός μου είναι κολλητός με τον Νίκο, το αφεντικό και είπα να το δοκιμάσω."

"Μάλιστα! Καλή αρχή, λοιπόν."

      Είχα κάπως ανακουφιστεί. Από τότε μόνο τα τυπικά. Κάνα αστειάκι αραιά και που. Σπάνια ένιωθα το βλέμμα της πάνω μου, μα μόλις την κοιτούσα είχε ήδη πετάξει σαν πουλί. Ακόμη, όμως, αναρωτιόμουν πώς από όλες τις επιχειρήσεις, αυτή είχε πιάσει δουλειά στη δική μου.

******************************************************************************************************

and Tell me what are the chances of me meeting you in the rain with nothing to say... I had a dream I was on fire you were watching me closely then you just left I had a dream it turned into nightmare you were light now only darkness i see, you were all I desired..

********************************************************************************************************

   Εκείνο το πρωινό ήταν τόσο διαφορετική. Ευάλωτη. Σαν κάτι να είχε διαπεράσει το τείχος της. Ήταν άραγε εφικτό; Τράβηξα λίγο την καρέκλα μου προς το μέρος της και της είπα χαμηλόφωνα:

"Πες μου απλά που μένει." 

"Ποιος;"

"Αυτός που σε πείραξε. Ξέρω κάτι "καλά" παιδια, έχουνε κάνει λίγο φυλακή αλλά κατά τ' άλλα είναι σπαθί."

Γέλασε απαλά.

"Σκέφτομαι να φύγω."

"Απ' τη δουλειά; Εντάξει μωρέ μη σκας. Κάτι θα βρεις εσύ. Δε σε φοβάμαι!"

"Απ'τη χώρα. Είχα μια καλή πρόταση για Αμερική. Δεν έχω κάτι να με κρατάει εδώ."

       Ένιωσα το αίμα μου να φεύγει. Να παγώνω. Να περνάει ο χρόνος μπρος μου σαν ροδέλα από φιλμ που κατρακυλάει και αφήνει την ταινία να σκορπίσει παντού.

      Μείνε! Μείνε να το πάμε απ' την αρχή. Μείνε να δοκιμάσουμε τα πάντα. Απλά, μείνε. Μη σκεφτείς το μετά. Το μέλλον έρχεται κατά πάνω μας σαν φορτηγό και εμείς είμαστε καρφωμένοι στην άσφαλτο του παρόντος. Μείνε να το ζήσουμε. Είχα χρόνια να νιώσω και ήμουν βλάκας που...

"Ναι καλά θα κάνεις! Δεν είναι να τις χάνεις τέτοιες ευκαιρίες."

Πήγε να χαμογελάσει. Μονάχα μειδίασε και γύρισε στον υπολογιστή της.

Ήταν η τελευταία φορά που την είδα.